Sözcü Muharriri Emin Çölaşan bugünkü köşesinde 2 yıl evvel hayatını kaybeden arkadaşı gazeteci Bekir Coşkun Avcılar Escort u kaleme aldı
Çölaşan Coşkun için Gazetecilik mesleğinde edinmiş olduğum en büyük gerçek dostlarımdan biriydi tabirlerini kullandı
Emin Çölaşan ın yazısı şöyle
Sevgili okurlarım Bekir Coşkun şu gazetecilik mesleğinde edinmiş Avcılar Escort Bayan olduğum en büyük gerçek dostlarımdan biriydi
Sahip olmakla onur duyduğum o 40 yılı aşkın dostluğu ve arkadaşlığı ömrüm boyunca unutmayacağım
1970’li yılların sonu Ben şimdi çiçeği burnunda bir gazeteciyim
Dönemin Escort Avcılar Ticaret Bakanı ile TRT’de bir söyleşi programı yapılacakmış Çekimler için bizi de çağırdılar Bekir’le birinci defa orada tanışmıştık
Ve sonra neredeyse her geçen gün dostluğumuz ilerledi
Hürriyet gazetesinde tıpkı ortamı paylaştık
Sonra bir sürü olaylar oldu ben kovuldum
Hemen akabinde birebir durum Bekir’in başına geldi
Gazetedeki yan yana odalarımızda duvar komşusu idik Uzun yıllarımız bu türlü geçti
Sonrasına bakın kısmetimizde bu sefer Sözcü’de birlikte olmak varmış
Yine yan yana odalarda duvar komşusu olduk
Bekir’i yitirdik fakat gazetemizin Ankara ofisindeki odası hala olduğu üzere duruyor Masası kitapları sigara tablaları ve küçük anılarıyla birlikte motamot koruyoruz
Gün geldi arkadaşım hastalık belirtileri göstermeye başladı Makus bir hastalıktı İstanbul’da ameliyata aldılar
İlk makus haberi o gün almıştım Ameliyatına giren tabiplerden biri birebir gün aradı Emin Beyefendi siz Bekir Bey’in yakın dostusunuz Gerçeği bilmeniz gerektiğini düşündüm Artık size üzücü bir sır vereceğim fakat yalnızca sizde kalsın Durum hiç güzel değil Ameliyatta ne yazık ki yalnızca aç kapa yapılabildi
Ameliyat sonrasında tedavisi sürüyordu Tabipler sigara içmesini mutlaka yasaklamıştı fakat fosur fosur içmeye devam ediyordu Sigarayı bırakması bir türlü mümkün olmadı
Hastalığı boyunca daima birlikte olduk Laf ortamızda Bekir eşinden epey çekinirdi Lakin onun baskısı ve ısrarı bile sigarayı bırakmasıyla sonuçlanmıyordu
Uzun yıllar içerisindeki dostluğumuza eşlerimiz Andree Coşkun ve Tansel Çölaşan da katılmıştı
Bekir’in yazılarını milyonlarca okuru üzere ben de her gün severek okur ve tahminen inanmayacaksınız fakat olumlu manada kıskanırdım
Şu yazıyı yazmak neden benim aklıma gelmedi diye kendi kendime hayıflanırdım
Bekir Coşkun gerçek manada bir hayvan severdi
Evinde kedileri ve köpekleriyle yaşar o büyük hayvan sevgisi kitaplara televizyon programlarına gazeteye de yansırdı
Günün birinde şirin köpeği Gorbi hastalanmış Bekir gazeteye her gün geliyor fakat perişan durumda Gözlerinin altı simsiyah morarmış uykusuz bitkin ve yorgun Umut olmadığını söylüyor
İşi bilenlere sormaya başladım Gorbi ölürse Bekir’e sanki ne demeli
Başsağlığı dilesem tuhaf kaçar mı
Sonunda başsağlığı diledim
Arkadaşımın durumu giderek kötüleşiyordu ve beklenen acı olay 18 Ekim 2020 günü gerçekleşti
Ölünce Urfa’daki Tülmen köyünde babasının yanına gömülmeyi vasiyet etmişti
Ve cenazesi Ankara’dan oraya götürülüp gömüldü
Sevgili okurlarım artık sizlere ilginizi çekeceğini düşündüğüm dört fotoğraf sunuyorum
İlki Bekir’in mezarının yapılmadan evvelki birinci hali Adeta onu tanıyormuş üzere davranan bir sokak köpeği mezarın üzerine yavaşça yatmış güya bütün köpeklerin sevgisini yansıtıyor
İkincisi gömüldükten birkaç gün sonra Mezarın başında yeniden birebir sokak köpeği
Üçüncü fotoğraf sevgili arkadaşımın mezarının bugünkü hali
Sonuncuda ise ikimiz başbaşa bir açık hava muhabbetinde
Bekir Coşkun güzel bir gazeteci idi
Ama her şeyden evvel yeterli bir insandı
Bazen diyorum ki Keşke ölmeseydi şu çabayı artık onunla birlikte veriyor olsaydık
Keşke
Allah rahmet eylesin