Muhalif gazeteci tarifini yanlışsız bulmadığını tabir eden Fatih Altaylı, Habertürk’te köşesinde AKP’nin vizyon dokümanını açıklayacağı aktifliğe davet edilen gazeteciler konusunu yazdı.
Fatih Altaylı’nın işte o yazısı:
Okurlar sorup duruyor, “Muhalif gazetecileri davet eden AK Parti seni de davet etti mi?” diye.
Bana nazaran bu soru yanlış.
Ben “muhalif gazeteci” değilim.
Ben yalnızca “gazeteciyim”.
Gazeteci özünde muhaliftir aslında ancak her şeye muhaliftir.
Sorgular, soruşturur, yanlışı lisana getirir.
Yanlışı yapanın kimliği kıymetli değildir gazeteci için.
Konu siyaset ise bu iktidar da olabilir, muhalefet de.
Hepsini eleştirir.
Yetki ve güç iktidar tarafında daha fazla olduğu için ve sorumluluk iktidara ilişkin olduğu için elbette iktidarı daha fazla eleştirir lakin iktidarı eleştirirken, muhalefete karşı sessiz kalmaz.
Ve daha kıymetlisi gazeteci muhalif olma tezi altında muhalefetten nemalanmaz.
İktidarın elindeki kamu kaynaklarından beslenen gazeteci ile, muhalefetin elindeki belediye kaynaklarından beslenen gazeteciler ortasında fark yoktur.
İkisi de “besleme gazetecidir”.
Tek farkları kimin beslediğidir ve yarın iktidar değiştiğinde kuralları tam olarak eşitlenecektir.
Bugün muhalefet tarafından beslenen gazeteciler, yarın iktidar değişikliği sonrası “Tamam sizinle işimiz bitti. Biz yeniden muhalefetten besleneceğiz” diyerek AK Parti ya da MHP saflarına katılmayacaktır.
Ama bugün iktidardan beslenenlerin büyük kısmı yarın iktidar değiştiğinde büyük ihtimalle saf değiştirerek yeni iktidardan beslenme yollarını arayacaktır.
Bunun işaretlerini bugünden bile görmek mümkündür.
O yüzden sorudaki “Muhalif gazeteci” tarifini gerçek bulmuyorum, kendimi muhalif gazeteci olarak tanımlamıyorum.
Sorunun özüne gelirsek.
Davet edilmedim.
Edilmeyi beklemiyordum.
Edilseydim de gitmezdim.
Samimi bulmadığım hiçbir davete katılmam.
Zaten onlar da beni bilirler.
Karnı tok bir adamı davet etmezler.
Ayrıca çok daha değerli işlerim var o gün yapacak.
Eşim ve kızımla birlikte olacağım.
