DİSK idare heyeti üyeleri ve Doğu Karadeniz bölge temsilcileri 2 günlük Doğu Karadeniz programı kapsamında Trabzon’a geldi. Trabzon’un akabinde Hopa’da Doğu Karadeniz Bölge Temsilciler Heyeti toplantısı yapacaklarını kaydeden DİSK Genel Lideri Dilek Çerkezoğlu, DİSK çatısı altındaki farklı iş kollarından emekçi temsilcileriyle bir ortaya geleceklerini belirtti. Rize’de ÇAYKUR’un çay personelleriyle bir ortaya geleceklerini de belirten Çerkezoğlu, mevsimlik emekçilerin takım hakkından ve yaşadıkları güçlü süreçlerden bahsedeceklerini söz etti.
Arzu Çerkezoğlu şunları söyledi:
“Türkiye iktisadı çok önemli bir krizin içerisine girdi. Pandemiyle bu tablo daha da ağırlaştı ve biz biliyoruz ki bugün Türkiye iktisadının yaşadığı bu olumsuz tablo bir tesadüf değil, iktisat kurmaylarının yalnızca bir iş bilmezliği beceriksizliği değil; aslında bilhassa yirmi yıldır ülkeyi yöneten siyasi iktidarın siyasetlerinin tercihlerinin sonuçlarıdır. Bilhassa son periyotta Türkiye iktisadı tümüyle Türk lirasının değersizleştirilmesi ve emeğin ucuzlatılması üzerine konseyi bir büyüme siyaseti izliyor. Bir büyüme rotası izliyor.
Şu an yaşadığımız bu yüksek enflasyon, hayat pahalılığı, işsizlik ve bilhassa gelir dağılımı adaletsizliği bu siyasetlerin bu tercihlerin bir sonucu. Yani bugün Türkiye bir enflasyon sarmalına girdiyse hepimizin fakat hepimizin çok önemli bir biçimde fakirleştiği, alım gücümüzün düştüğü bir süreci yaşıyorsak, biliyoruz ki bu iktidar ülkeyi yöneten siyasi iktidarın siyasetlerinin, tercihlerinin bir sonucu. Daima şununla övünüyor; Türkiye iktisadı şu kadar büyüdü, bu kadar büyüdü deniyor. Evet, Türkiye iktisadı büyüyor. Hepimiz çalışıyoruz, üretiyoruz. Ve bizim alın terimizle büyüyor.
“OLAĞANÜSTÜ BİR ADALETSİZLİK VAR”
En son ikinci çeyrek sayıları açıklandı biliyorsunuz. Türkiye iktisadı yüzde 7,6 büyüdü 2022’nin ikinci çeyreğinde. Ürettiğimiz bedel nasıl paylaşılmış diye baktığımızda adaletsizliklerin, bilhassa de gelir dağılımı adaletsizliğinin harikulâde arttığını görüyoruz. Yani ürettiğimiz kıymetin bölüşümünde inanılmaz bir adaletsizlik var.”
Kasım ve aralık aylarının minimum fiyat tartışmalarının yaşandığı aylar olduğunun altını çizen Çerkezoğlu, konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Önümüzdeki devir daima minimum fiyat üzere temel bir gündemi konuştuğumuz, tartıştığımız bir ay. Niçin biz taban fiyatı bu kadar çok konuşuyoruz? Dünyanın hiçbir ülkesinde minimum fiyat bu kadar konuşulmaz zira minimum fiyat dünyanın her yerinde aslında sembolik bir fiyattır. Yani taban fiyatla çalışanların oranı yüzde ikidir, üçtür, beştir en fazla ancak Türkiye’de minimum fiyat ve üstelik de açlık sonunun altında olan taban fiyat şu an bir ortalama fiyat.
“ASGARİ FİYAT İNSANCA YAŞAYACAK BİR SEVİYEYE ÇIKARTILMALI”
Asgari fiyat ve civarında fiyatlarla çalışanların oranı yüzde 50’yi aşmış durumda. Aslında biz taban fiyatı konuşurken ortalama fiyatı konuşuyoruz. Minimum fiyatı konuşurken minimum fiyatın belirlenme süreci dediğimizde devletin toplumla yaptığı en büyük toplu mukaveleyi konuşuyoruz. O nedenle de son derece değerli ve Türkiye’nin bir minimum ücretliler toplumu olmaktan kurtarılabilmesi lazım. Ve olağan ki taban fiyatın de açlık hududunun altındaki bir minimum fiyatın de kesinlikle insanca yaşayacak bir seviyeye çıkartılması lazım.”
EYT tartışmalarının tahliline yönelik yürütülen çalışmalarda sendikalarla konuşulmadığının altını çizen Çerkezoğlu şu tabirlere yer verdi:
“Emekli fiyatlarına hiç hepimiz biliyoruz. Emekliler kesinlikle yaşayarak biliyor. Bugün Türkiye’de bir taraftan emekli olmak zorlaştı. EYT diye büyük bir mağduriyet yaratıldı. Artık EYT problemini çözüyoruz diyor hükümet fakat nasıl bir tahlil getireceklerini sır üzere saklıyorlar. Ne sendikalarla ne kamuoyuyla ne EYT’lilerin dernekleriyle bunları konuşmaktan ısrarla imtina ediyorlar.
Oysa bu çeşit düzenlemeler, çalışma hayatına dair düzenlemelerde kesinlikle ancak kesinlikle müzakere temeldir diyalog temeldir. Biz bilhassa EYT konusunda bu kadar önemli bir gündem olan, toplumsal bir gündem haline gelmiş olan EYT konusunda ve çalışma hayatıyla ilgili bütün bahislerde siyasi iktidarı müzakereye çağırıyoruz, diyaloğa çağırıyoruz ve maddemizde ve anayasamızda var olan toplumsal diyalog düzeneklerini işletmeye çağırıyoruz.
“SENDİKALAŞMANIN ÖNÜNDEKİ MAHZURLAR KALDIRILMALI”
Münasebetiyle ben yaptım oldu mantığıyla ülke yönetilmez. Ben yaptım oldu mantığıyla çalışma hayatında milyonların sorunu olan mevzularda karar verilemez. Bu türlü yapılan düzenlemeler, bu türlü alınan kararların nasıl olumsuz sonuçlar doğurduğunu gördük. Türkiye’nin yaşadığı bu ekonomik dertte, bu enflasyonlu devirde, bu hayat pahalılığında, bu gelir dağılımı adaletsizliğinde artık Türkiye toplumunun dörtte üçünü oluşturan ücretlilerin, personellerin, işçilerin, çalışanların ekmeğini koruyabilmesinin tek bir yolu vardır.
Tüm dünyada da bizde de bu bu türlü. O da sendikalı olmak. Sendikal haklarımızı kullanabilmek. Fakat Türkiye’de her şey ancak her şey personellerin sendikalaşmasının önünde pürüzdür. Yasalar, mevzuat, mahkemeler, patron tavrı, devletin tavrı, bunun değişmesi lazım. Çalışma hayatını düzenleyen maddelerin, sendikal maddelerin demokratikleştirilmesinden bu bahiste zihniyetin değişmesine kadar emekçilerin, çalışanların sendikalaşmasının ve sendikal hakların kullanımının önündeki mahzurların kesinlikle kaldırılması lazım.”
“İŞÇİ SINIFI OLMADAN CUMHURİYET OLMAZ”
İşçilerin emeğinin ve hakkının korunmasının yolunun sendikalı olmaktan geçtiğini kaydeden Çerkezoğlu, sendikalaşmanın önündeki manilerin kaldırılması gerektiğini vurgulayarak şu tabirleri kullandı:
“Cumhuriyetin ikinci yüzyılı tartışmalarının çokça gündemde olduğu bir süreçte diyoruz ki; emekçi sınıfı olmadan cumhuriyet olmaz. Cumhuriyetin ikinci yılını konuşacaksak, konuşuyorsak emekçi sınıfının örgütlenmesinin önündeki bütün manilerin kaldırıldığı, personel sınıfı, işçiler, örgütlü olmadan cumhuriyetin de geleceği olmaz. O nedenle biz bu topraklarda eşitliğin, adaletin, barışın, kardeşliğin hâkim olduğu, ürettiğimiz kıymeti hakça paylaştığımız, örgütlenmenin önündeki bütün manilerin kaldırıldığı ve her türlü hak aramanın önündeki mahzurların kaldırıldığı demokratik bir ülkede yaşamak istiyoruz.
Bunun ismine da emeğin Türkiye’si diyoruz. Ve daima birlikte de bunun uğraşını veriyoruz. Personel kardeşlerimizi, hangi iş kolunda olurlarsa olsunlar ister bir fabrikada ister üniversitede, ister belediyede, isterse bir diğer iş kolunda çalışan tüm personel kardeşlerimizi de her şeyden evvel kendi emeğine, ekmeğine ve memleketine sahip çıkmaya çağırıyoruz. Bunun için de DİSK’in çatısı altında birleşmeye, sendikalı olmaya ve DİSK’li olmaya çağırıyoruz.”